Ja maar, wie zei dat dan?
Woorden, ze floepen zo makkelijk onze mond uit. Zo snel hebben we iets gezegd. Soms ben je de ontvanger van die woorden. En voordat je het doorhebt ga je geloven wat een ander er in een vlaag van emotie uitfloepte tegen jou.
Wat geloof je eigenijk over wie je bent?
Niet wat je goed kunt, waar je blij van wordt? Maar die andere moeilijkere vraag…wie ben je…ECHT? En wat geloof jij ten diepste over wie je bent?
Wat komt er naar boven? Zijn die gedachten over jezelf die positief of die negatief?
Als ik dit aan iemand vraag, of in alle eerlijkheid zelf deze vraag beantwoord..spelen die woorden van anderen toch vaak een rol. “ mijn ouders, familie, vrienden…..” Zoveel woorden, zoveel waarde aan die woorden.
Soms is een open vraag “ wie zei dat tegen je?” al genoeg om een andere waarde aan de woorden te hechten.
Welke stem doet er toe? Eigenlijk is dat er er maar één. De stem van je liefdevolle Vader in de hemel.
Wat me opvalt is dat de meeste van ons Jezus maar een klein beetje betrekken in het vinden van je identiteit. Wat zegt God over jou, over wie je bent?
Gal 4:6-7
En omdat u zijn kinderen bent, heeft God ons de Geest van zijn Zoon gegeven, die ‘Abba, Vader’ roept. U bent nu geen slaven meer, u bent kinderen van God en als zijn kinderen bent u erfgenamen, door de wil van God.
Mijn uitdaging aan jou is om God deze vraag eerlijke te stellen. God die je Vader is zal je altijd bemoedigen en opbouwen. Mij helpt het enorm om deze vraag aan God te stellen. En vertrouw erop dat wat in je gedachten komt van God is als het opbouwend en bemoedigend is.
God hoe kijkt U naar mij?
Wie ziet u als U naar mij kijkt?
Waar bent U trots op?
Schrijf op wat je wilt onthouden over wat God tegen je heeft gezegd.
Dit is namelijk ZIJN WAARHEID OVER JOU! Houd dit vast!
Als dat bij je past kun je misschien op een creatieve manier verwerken wat God heeft gezegd over wie jij bent. Een idee is bijvoorbeeld om een collage te maken, een tekening, een mind map etc.
Ja maar, wie zei dat dan?
Ja maar, wie zei dat dan?
Woorden, ze floepen zo makkelijk onze mond uit. Zo snel hebben we iets gezegd. Soms ben je de ontvanger van die woorden. En voordat je het doorhebt ga je geloven wat een ander er in een vlaag van emotie uitfloepte tegen jou.
Wat geloof je eigenijk over wie je bent?
Niet wat je goed kunt, waar je blij van wordt? Maar die andere moeilijkere vraag…wie ben je…ECHT? En wat geloof jij ten diepste over wie je bent?
Wat komt er naar boven? Zijn die gedachten over jezelf die positief of die negatief?
Als ik dit aan iemand vraag, of in alle eerlijkheid zelf deze vraag beantwoord..spelen die woorden van anderen toch vaak een rol. “ mijn ouders, familie, vrienden…..” Zoveel woorden, zoveel waarde aan die woorden.
Soms is een open vraag “ wie zei dat tegen je?” al genoeg om een andere waarde aan de woorden te hechten.
Welke stem doet er toe? Eigenlijk is dat er er maar één. De stem van je liefdevolle Vader in de hemel.
Wat me opvalt is dat de meeste van ons Jezus maar een klein beetje betrekken in het vinden van je identiteit. Wat zegt God over jou, over wie je bent?
Gal 4:6-7
En omdat u zijn kinderen bent, heeft God ons de Geest van zijn Zoon gegeven, die ‘Abba, Vader’ roept. U bent nu geen slaven meer, u bent kinderen van God en als zijn kinderen bent u erfgenamen, door de wil van God.
Mijn uitdaging aan jou is om God deze vraag eerlijke te stellen. God die je Vader is zal je altijd bemoedigen en opbouwen. Mij helpt het enorm om deze vraag aan God te stellen. En vertrouw erop dat wat in je gedachten komt van God is als het opbouwend en bemoedigend is.
God hoe kijkt U naar mij?
Wie ziet u als U naar mij kijkt?
Waar bent U trots op?
Schrijf op wat je wilt onthouden over wat God tegen je heeft gezegd.
Dit is namelijk ZIJN WAARHEID OVER JOU! Houd dit vast!
Als dat bij je past kun je misschien op een creatieve manier verwerken wat God heeft gezegd over wie jij bent. Een idee is bijvoorbeeld om een collage te maken, een tekening, een mind map etc.